...
".. ve geçmişi sıla belleyenler ömür boyu gurbette yaşamaya mahkum olduklarına göre, ya hafızayı hatıralardan uzaklaştırmak lazımdı, ya da hatıraları ait oldukları zamandan. aksi takdirde acıtırdı geçmiş; boş yere yaralanırdı insan..."
"..ve kuvvetle hissediyordu birken iki olabilenin, iki iken sıfır olabileceğini..."
"bir mektup ne kadar cefa çektirebilirdi ki insana? altı üstü her mektup selâmla başlar, hatır sorarak devam eder ve iyi dileklerle, temennilerle sona ererdi. demek ki cefayı çektiren mektubun başı ya da sonu değil, tam orta yeriydi. bir arpa yolu boy mektubun başı ya sonu değil tam orta yeriydi. bir arpa boyu yol, "merhaba" ile "elveda" arasında... başı sonu belli bir hikayede müphem bir ara..."
...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder